Silki er úr náttúrutrefjum eða nánar tiltekið dýratrefjum. 

                        Sagan: Árið 2640 f.Kr. uppgvötar kínverska keisaraynjan,

Si Ling Shi, púpu mórberjafiðrildisins. En það mátti ekki flytja lirfur úr landi

og ef slíkt var gert varðaði það dauðarefsingu. 500 e.Kr. smygla tveir

rómverskir munkar lirfum til Rómarveldis og hefst þá ræktun á silki í

Evrópu, nánar tiltekið á Ítalíu og í Frakklandi. 

                                          Plantan: Silki er úr eggjahvítuefni sem nefnist líka prótein                                                 eða prótín. Hún er eina náttúrulega langtrefjan. Silkifiðrildið                                             nærist einungis á laufblöðum mórberjarunnans.Til að búa til                                           púpu spýtir lirfan vökva sem nefnist fibrolin út um tvö göt                                                 sem kallast spunavörtur. Hún nuddar svo vökvanum á milli                                             afturfótanna með lími. Límið er svo þvegið úr silki                                                             mórberjarunnans en ekki úr villisilki.

Framleiðsluferli: Púpur eru lagðar í volgt vatn og hespaðar en

það er þegar þræðirnir eru dregnir úr púpunni og búin til

dokka. Trefjarnar eru þvegnar upp úr mildu sápuvatni til að

losa límið sem kallast sericin. Silkið léttist þá um 25% og er

það svo þyngt aftur með málmsöltum svo það falli vel en það

má ekki þyngja um meira en 25%. Ef það er þyngt um meira

en fjórðung brotnar silkið.

Hér er sýnt hvernig silki er búið til: